İncik cıncık

Pazar günleri genelde tembellikle ve mahmurlukla anılır. Basılı gazeteler en uzun ve özenli bulmaca eklerini o gün verirler. Spor karşılaşmaları seyredilir. Hafta ortalamasından daha iyi ve uzun süreli bir kahvaltı faslı olur. Henüz akşamüstünden itibaren içimizi sıkan haftaya başlangıcın emareleri daha vücudumuza ve ruhumuza sirayet etmeden ekseriyetle bu ikisini mümkün mertebe şımartmaya çalışırız. Kimileri spor yapar, kimileri sanatla uğraşır. Uzun lafın kısası Pazar günleri can sıkıcı şeylerden uzak durulur. Zihni arındırma günüdür vesselam.

Son birkaç Pazar yazıma baktım da tam anlamıyla günün ruhuna, mana ve ehemmiyetine aykırı birtakım konular yazmışım. “Bugün sağ-sol veya vicdan gibi konular yok”, dedim kendi kendime ve hızla yazmaya başladım, desem yalan olur. Gündeme dair dalga geçilebilecek her konu, olayın failleri tarafından benim yazma becerimin üstünde bir mizahi seviyeye ulaştırılmış çoktan. Öte yandan, şaşırma duygusunu çoktan yitirmiş biz Türklerin bile ağzını açık bırakacak absürtlükte kötülükler, yalanlar, ayak oyunları ve bilumum diğer fenalıklar ayyuka çıkmış vaziyette. Kısacası, Türk siyasetinde sıradan bir durumu döne döne, tekrar tekrar ve yine tekrar yaşıyoruz. Doğrusu bu ortamda hafif bir yazı yazmak da bir hayli zorlaşıyor.

Bu gibi durumlarda gündemden kaçmak için iki yolum var ve ikisi de aptallıkla ilgili. Birincisi tarihteki bazı aptallıklar hakkında okurum, ikincisi ise aptallık seviyemi bir parça düşürsün diye mantık bulmacaları çözerim; çözmeye çalışırım desem daha doğru olur çünkü bendeki zekayla bu soruları anlamam bile zor. Her neyse, size bu Pazar bunlardan incik cıncık birkaç soru hazırladım. Umarım soruları pat diye bilip beni olduğumdan daha da aptal hissettirmezsiniz. Bu arada, yanıtları bulanları yazının en altına bakmayı akıl ettikleri için tebrik edeceğim:

1) Kuzey İrlanda’dan eski bir hikâye… IRA (İrlanda Cumhuriyet Ordusu) tıpkı bizde yapıldığı gibi uyarı cezası olarak ispiyonculuk yapan veya direnişe karşı bir suç işleyenlerin diz kapaklarına kurşun sıkarlardı.

Bir gece üç IRA elemanı bir bara girip bir adamı yaka paça dışarı çıkarmışlar. Hemen barın önünde bulunan minibüse tıkıp ıssız bir bölgeye götürmüşler. Adamı minibüsten indirip her iki dizine de kurşun sıkmışlar. Adam çığlıklar içinde yere düşüp kalmışken IRA elemanları minibüse binip onu terk etmişler.

Elemanların yeterince uzaklaştığını gören yerdeki adam ayağa kalkıp güle oynaya evine doğru yürümeye başlamış. Nasıl olmuş da olmuş?

2) Arabamla saatte 50 km olan yasal hız limitinde ve alkolsüz olarak gidiyorum. Yol boyunca herhangi bir şekilde hız limitini aşmıyorum. Ehliyetim, ruhsatım, sigortam var. Vergilerimi yatırdım ve emniyet kemerim takılı. Arabada benden başka biri yok ve yasadışı bir madde taşımıyorum. Tüm bunlara rağmen polis beni durdurup ceza kesiyor. Neden? (Tamam, ülkemizde böyle olaylar yaşanıyor ama siz yine de bilin ki polis bu durumda ceza kesmekte haklı.)

3) İki arkadaş biri trenle diğeri son model bir Mercedes’le aynı anda aynı noktadan hareketle 500 kilometre ötedeki bir şehre gideceklerdir. Yalnız Mercedes’in tekerleri patlaktır ve sahibi bunu bilmektedir. Yolun yarısına bile gelmeden lastikler tamamen sönmüş ve dümdüz olmuştur. Yolda lastik değiştirmediği ve lastikleri tamir ettirmediği halde her ikisi de varacakları yere aynı anda ulaşmışlardır. Nasıl olur? (Bu arada ikinci kişi Mercedes’le birlikte ulaşmıştır diyeyim de yolun kalanını bir arkadaşından aldığı ödünç bir arabayla geldiğini zannetmeyin.)

4) Hasan devlet memuru olarak en düşük seviyeden emekli olmuştur. Eline geçen maaş dışında başka bir geliri yoktur. Hane halkından kimse de para kazanmamaktadır. Parasının 5/9’unu kiraya, 1/3’ünü su, gaz ve elektriğe, 2/18’ini ise çocuğunun okul masraflarına harcamaktadır. Hasan neden halen ısrarla mevcut hükümete oy vermektedir?

Herkese iyi bir mayışma dilerim.

Yanıtlar:

1) Adamın her iki ayağı da takmaydı. Çığlıkları IRA elemanlarını kandırmak için atmıştı.

2) Arabayı kullandığım yol tek yön ve ben ters yönde gidiyorum.

3) Mercedes trene yüklenmişti.

4) Bunun yanıtını bulursanız bana da söyleyin, çünkü aklım almıyor.