Ötekiler...

The Others
2001, Alejandro Amenabar
Bir hayalet hikayesidir.

Korku , en politik ve en alegorik türdür.
“Her dakika övülmek isteyen bir tanrıya inanamam.” diyen Friedrich Nietzsche’yi hatırlatır filmimiz.
Ve çocuklara anlatılan bir masalla başlar.
Evrenin yaradılışı mitidir anlatılan.
Filmin adı : The Others
Demek ki bu hayalet hikayesini nereden okuyacağız ?
Öteki kavramı üzerinden.
Kim,kimin ötekisi ?
İnsanlar mı hayaletlerin ?
Hayaletler mi insanların ?
Filmin ilerleyen dakikalarında çok sakin ama pek ürpertici bir ölüler albümü sahnesi vardır.

Filmdeki en korkunç sahne budur belki de.
Peki neden ?
Bir insana zararı olmayacak tek insan aslında ölü bir insandır.
Ölülerden neden korkarız ?
Çünkü ölümden korkarız.
Ölmekten korkarız.
Ölüm varoluşumuzun temel gerçeğidir
Ama kendi varoluşumuzdan korkarız.

Ve tüm korkularımız ölülerde olduğu gibi korkunun nesnesiyle değil öznesiyle ilgilidir.
Yani kendimizle ilgilidir.
Others, öteki..
Öteki’nden korkarız ama korkumuz kendimizle ilgilidir.
Korkularımızı öteki olana yansıtırız.
Kendimize dair düşünmemizi tetikler The Others .
Elbette biz istersek ve tercih edersek.