Karanlık

Sibel.
Cahit.
Dünyanın yaşanamamış en güzel aşkı.
Fatih Akın.
İstanbul, yokuş yukarıdır.
Almanya...
Duvara Karşı.

Gece kulübü.
Seksi giyinmiş , seksi danseden Sibel
Arkada onu izleyen bir erkek.
Önemsiz.
Ortada olmayan Cahit.
Önemli.

Doludizgin Cahit'e gider kamera.
Gerilim estetiğiyle..
Ve boynundaki yaraya zoom yaparız.
Cahit'in bakışı da o yaranın bakışıdır .
İçindeki arzu da o yaranın arzusudur .
Sibel'in arzusu da o yaradır.

Aslında dansın süjesi, arzu nesnesi Cahit’tir .
Ama özyıkımcı bir eylemsizlik onu kullanılan bir nesneye indirger.
Kendi kendini indirger.

Kamera Cahit'in yarasız tarafına döner.
Varsa eğer öyle bir tarafı...
Cahit eylemsizliği seçer, arzuyu reddeder.

Sibel de bunun üzerine arkasını döner..oradaki "hiçkimse" olmayan adama döner.
Adamla giderken Cahit'e bir tokat atar adeta.
Yüzüğünü de çıkartır.
Aslında ikisinin de yok saydıkları bu evliliğin onun için değerli olduğunu gösterir bu hareket.

Cahit'in içi kanar.
Sibel'in kocası olursa Cahit olamaz.
Sibel'in kocası olmazsa ona karşı arzusu diğer adamlar tarafından tarumar edilir.

Ve bu çatışma ...
Onu çökertir.
Köşeye sıkıştırır .
Karanlıktadır.
Gölgesi bile üzerine çökmüş, onu tamamen ele geçirmiştir.
Biraya sığınır.

Tıpkı...
Yukarıdaki fotoğrafta gördüğümüz babasının yaşadıkları gibi..
Birinci kuşak da aynı şeyleri yaşamıştır
O kuşağın içme nedenleri farklıdır belki.
Aile özlemi ,Yalnızlık, Aşağılanma...
Ama bakın Cahit'de neler vardır ?
Aile özlemi,Yalnızlık,Aşağılanma...

Bazı şeyler değişir, bazı şeyler hiç değişmez !...