Justine

Melancholia
2011
Lars von Trier
"Yokoluşu hayal etmek, aslında doyumsuz bir varoluş arzusudur." der Simone de Beauvoir.

Melancholia da yaratıcısının , yok oluşu hayal ederek attığı bir çığlık, bir varolma arzusu haykırışıdır.

Film uzun ve çarpıcı sahneler içeren prologla başlar.
Ağır çekim sahnelerle aslında filmin özetini izleriz.
Daha olaylar başlamadan filmin nasıl biteceğini bize gösterir
Bu aynı zamanda filmi bir felaket filmi ya da bir bilimkurgu olmaktan çıkartıp psikolojik bir anlatı haline getirir.
Ağır çekim sahneler anlamlıdır.
Zira depresyonun semptomlarından biri zaman algısıdır.
Dünya yavaş hareket eder
Zaman yavaş akar..
Wagner’ın ünlü “Tristan ve Isolde” eserini dinleriz.
Wagner’ın bu operasında kendini öldürmek isteyen bir kadın (Isolde) ölüm iksiri içmeyi planlarken yanlışlıkla nefret ettiği bir adamla (Tristan) birlikte aşk iksiri içer ve ikisi de birbirlerine aşık olup sonunda birlikte ölürler.
Tristan ve Isolde operası Schopenhauer’den çok etkilenmiştir.
Schopenhauer’a göre insanları yaşamaya iten tek şey asla gerçekleşemeyecek hayallerimiz/arzularımızdır ve arzular insanların acı çekmesinin temel nedenidir .
Filmde de arzu ve ölümün yakınlığını görürüz.
Bir kez daha Eros ve Thanatos'un birlikteliğine şahit oluruz
Bu girişteki yavaş çekimler melankoliyi, savunmasızlığı, ümitsizliği anlatır bize ki,
Wagner’ın operasında da benzer konular işlenmiştir.
Prelüd defalarca baştan alınarak tekrar tekrar çalınır .
Müzik adeta ilerleyemez ve bu çok anlamlıdır çünkü melankolide de bir zamana kısıtlanmışlık, takılmışlık, devam edememe durumu vardır.

Justine ‘i gelinlik içinde bir nehirde yatarken görürüz.
John Everett Millais tarafından çizilen tablo “Ophelia” ya göndermedir.
Ophelia , William Shakespeare’in Hamlet trajedisindeki depresif karakterdir.
Bir nehirde boğulup ölür.
Edebiyattaki en ünlü depresif karakterlerden biridir belki de..

Virgina Woolf’un şu sözlerini anımsarız.

"Melankoli nehri bizi taşıyor. Dalların arasından ay ışığı çıkarken seni görüyorum, sesini duyuyorum ve kuşların şarkılarını. Ne fısıldıyorsun? Keder,keder..Mutluluk, mutluluk. Ayışığında sazlıklar gibi içiçe geçmiş.. "