Maçın önüne geçen ‘Nemesis’ ve ötesi…
Ermenistan ulusal marşı asla ve asla ıslıklanmamalı, saygısızlık yapılmamalı. O maç ilişkilerde güzel sayfalar açılmasının önünü açmalı. Türkiye ve Ermenistan arasında her fırsat kin ve nefreti canlandırmaya değil, dostluğu geliştirmeye kullanılmalı.
Önceki akşam Erivan’da oynanan EURO 2024 Avrupa Şampiyonası Elemeleri D Grubu ilk hafta maçında Ermenistan-Türkiye A Milli Futbol takımları karşı karşıya geldi. Türkiye, kaleci Mert ve Çağlar dışında baştan sona kötü gününde olan defansın kendi kalesine maçın başında attığı golle yenik duruma düşse de klasını konuşturdu ve 90 dakikayı 2-1 önde kapatmayı başardı.
Maçın oynandığı akşam İzmir’de Dikili’nin efsanevi belediye başkanı Osman Özgüven’in belediyecilik serüvenini anlatan, kendisi de Dikilili olan Gökmen Ulu’nun çektiği “Komünist Osman” belgeselinin galasındaydım ve o nedenle maçın ancak ikinci yarısını izleyebildim. Haliyle bu yazıda asıl değineceğim tribünlerdeki atmosfere ve maçı gölgede bırakan gelişmelere sonradan vakıf oldum. Şaşırdım dersem yalan olur.
STATTA MAÇIN ÖNÜNE GEÇEN HAREKETLER
Maçın oynandığı Vazken Sarkisyan Cumhuriyet Stadı’nı hınca hınç dolduran Ermenistan’ı destekleyen tribünlerin tutum ve davranışları maçın çok önüne geçti. Şöyle ki:
1)Karşılaşmaya bir saat kala Rock grubu System Of a Down konserinde Türklere hakaret söz konusu…
2)Seremonide Türkiye’nin ulusal marşı çalınırken tribünlerden protesto sesleri ve ıslıklar yükseldi.
3)Tribünlerde açılan dev “Nemesis” pankartı ile de Osmanlı’nın tehcir sırasındaki İttihat Terakki yöneticilerine (Berlin’de Ermeni komitacıları tarafından suikasta uğrayan Talat Paşa ve Cemal Paşa da onlar arasındaydı) dönük suikastlara; 1970'lerde, 80'lerde yapılan suikastlara gönderme yapıldı.
4)Türk Milli Takım Teknik Direktörü S. Kuntz’a maçtan günler önce başlatılan incitici kampanya da cabası…
Keşke şaşırsaydım!.. Ancak Ermenistan yönetiminin çanak tuttuğu, yol verdiği tutum ve davranışlara şaşırmadım çünkü maçın oynandığı gün Azerbaycan mevzilerine ateşkese rağmen ateş açan da Ermenistan’dı!
KEŞKE OLMASAYDI…
Oysa, Avrupa’da vitrine çıkan bu maçta centilmenlik öne çıkarılabilir, tarihte olup bitenlerin hatırlatılması yerine bugüne dair mesajlar verilebilirdi. Peşinen not edeyim; 1915’teki tehcir ve sonuçları için de öncesindeki gelişmeler için de “keşke olmasaydı” diyenlerdenim. Bir yanda “sadık millet” Ermenileri Birinci Dünya Savaşı yaklaşırken ayaklanmaya sevk eden ABD, İngiltere, Fransa ve Rusya gibi emperyalist odaklar, bir yanda Osmanlı’yı Saray’ı ve İttihat Terakki’si ile kendi savaş planlarına dahil eden Alman emperyalizmi… Tehcir ve acı sonuçları bu kapışmanın bir sonucu olarak gündeme geldi.
Türkiye ve Ermenistan, Ermenistan’ın işgal ettiği toprakların Azerbaycan tarafından yeniden kazanılmasına dönük süreçte güncel planda da karşı karşıya geldi. Çünkü, Ankara “Bir millet-iki devlet” olarak Azerbaycan’a destek verdi. Rusya da bu süreci önemli ölçüde Azerbaycan-Türkiye’den yana tavır alarak ama kontrolu da elden bırakmadan destekledi. Rusya-Türkiye’nin Putin-Erdoğan ile stratejik yönelimleri ve Paşinyan’ın Batı ile ‘iş tutması’ bu beraberlikte rol oynadı.
MAÇIN RÖVANŞINDA GÖRMEK İSTEDİKLERİM
Ancak bu gelişmelere karşın Ankara-Erivan arasında Azerbaycan-Ermenistan ateşkesi-barışı sonrasında sıcak mesajlar, temaslar söz konusu oldu. İşte buna karşın Ermenistan-Türkiye maçında tribünde yaşananlar hoş olmadı. Bu maçın rövanşı da var ve şimdiden Türkiye’yi o tarihte yönetecek olanları uyarmak istiyorum; asla bizim tribünler Erivan’daki tribünlere yaşananlara karşılık vermemeli… Tam tersine dostluk ve işbirliği mesajları verilmeli. Tribünlerden mümkünse sahaya çiçek atılmalı, Türk milli takım kaptanı seremonide muadiline bir buket çiçek sunmalı. Tribünlerde Ermenice dev “hoşgeldiniz” pankartı asılmalı. Ermenistan ulusal marşı asla ve asla ıslıklanmamalı, saygısızlık yapılmamalı. O maç ilişkilerde güzel sayfalar açılmasının önünü açmalı. Türkiye ve Ermenistan arasında her fırsat kin ve nefreti canlandırmaya değil, dostluğu geliştirmeye kullanılmalı.
