Türkiye'nin ikiz acısı: Madımak ve Başbağlar

"6.Başbağlar Katliamı oldu. Kalbimden bir kırmızı güvercin havalandı. Ölenlerin yanına kondu."

Yukarıdaki cümle, Madımak'ta babası şair Dr. Behçet Aysan'ı kaybeden Eren Aysan'ın 1 Temmuz 2023'te, yani Madımak katliamının 30. yıldönümünden bir gün önce Cumhuriyet'teki köşesinde Madımak katliamıyla ilgili olarak kaleme aldığı yazıda yer alıyordu.

Ne kadar soylusun Eren Aysan. Madımak yazısının içinde o ne kadar soylu bir cümle.

Türkiye, Madımak ve Başbağlar katliamlarını eşdeğer etkinliklerle andığı ölçüde, üç gün arayla birbirini izleyen iki insanlık dışı katliamı eşdeğer tepkilerle lanetlediği ölçüde birliğini, dirliğini, huzurunu koruyabilir. Kucaklaşabilir, birbirini sayabilir, sevebilir.

CHP O TARİHTEN İTİBAREN MADIMAK'TA DA BAŞBAĞLAR'DA DA...

Bakın size tarihi bir olaydan, tarihi derken ileride tarihe geçecek yakın geçmişteki bir gelişmeden söz edeyim. 2 Temmuz 1993'te adeta bağırarak, göz göre göre gelen Madımak katliamının ardından hemen ardından üç gün sonra 5 Temmuz 1993'te provokatif Başbağlar katliamı yaşandı. Erzincan'ın Kemaliye ilçesinin Başbağlar köyüne silahlı baskın düzenleyen PKK'lı teröristler kısasa kısas izlenimi verecek şekilde 33 köylüyü bir araya toplayıp kaleşnikof kurşunlarıyla tarayarak ve ateşe verip yakarak katletti. Madımak'taki aydınlarla birlikte yananların çoğu Alevi inançlıydı. PKK, güya Sünni inançlı bir köyde düzenlediği katliamla Madımak'ta 'Alevilere karşı yapılanların intikamını aldığı' mesajını vermek istemişti! Şimdi asıl söz edeceğim gelişmeye geçebiliriz... 1993'ten 2011'e kadar 18 yıl boyunca CHP Madımak'ta vardı, ancak Başbağlar'da yoktu. Başbağlar'a kadar gittim. O sarp ve yüksek köyde insanlarla konuştum. 18 yıl geçmesine karşın yaraları o kadar tazeydi ki. Yakılan mekanları, taşıt araçlarını gördüm. Anıtı ziyaret ettim. Sonra da konuyu CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu'na yansıttım. Başbağlar köylüleri Kılıçdaroğlu'nu ziyaret etti. O zaman CHP'nin temel sloganlarından birisi "Herkes İçin CHP" idi. Kısacası, Kılıçdaroğlu'nun talimatıyla 19. yıldan itibaren CHP Madımak'ta olduğu gibi Başbağlar'da da olmaya, anma törenlerine katılmaya başladı. Hem de MYK, milletvekili, il ve ilçe başkanları düzeyinde. Başbağlar köylüleri her yıl köydeki resmi tören yanında İstanbul'daki derneklerinde de anma töreni düzenliyor. 19. yılda İstanbul'daki törene zamanın il başkanı Salıcı'nın görevlendirmesiyle CHP'yi temsilen zamanın il başkan yardımcısı Zeynep Altıok ve bendeniz katıldık. Altıok'un törene katılması, babası şair Metin Altıok'un Madımak'ta katledilenler arasında olduğu için çok anlamlıydı. O da yakın dostu Eren Aysan gibi soylu bir yerde durdu o gün.

Yarın, 5 Temmuz. Madımak gibi Başbağlar katliamının 30. yıldönümü. İki acı da çok büyük. İki büyük acı. İki büyük provokasyon. İki büyük hainlik. Türkiye, Ataol Behramoğlu'nun tanımıyla "üzgün ve güzel yurdum"; birbirini izleyen bu iki büyük hainlikle yüzleşerek çıkacak aydınlığa karanlıklardan.

KARANLIK BİR YIL: 1993

1993... Çok karanlık bir yıldı. DYP-SHP koalisyonunun ikinci dönemi... Hatırlayalım... Sadece Madımak ve Başbağlar değil, neler oldu... Uğur Mumcu katledildi. Org. Eşref Bitlis'in uçtuğu uçak şüpheli bir şekilde yere çakıldı. Pek çok kişi birbirini izleyecek şekilde öldürülüp bir kenara atıldı. Türkiye’nin başına bir çorap örülmek istendiği aşikar. Çıkarımım ise şu geldiğimiz noktayı, bugünleri de dikkate alırsak: Türkiye’nin kimlik siyasetinin türbülansına sokulmak istendiğini görüyorum. Ulusal bilinçten ümmet bilincine doğru bir kayma görüyorum. Çağdaş uygarlık yolundan ciddi bir sapma ve Türkiye'nin fabrika ayarlarından uzaklaştığını görüyorum. Madımak'ta, Başbağlar'da olanlara; 1993'te olup biten başka olaylara belki biraz da bu gözle bakıp dersler çıkarmak gerek. Muhalefetin meseleye bu gözle bakması, sahnedeki oyunu görmesi çok önemli.

30. yılında Madımak ve Başbağlar'da yaşamını yitiren yurttaşlarımızı saygıyla anıyorum. Hain saldırıları gerçekleştirenleri, arka çıkanları şiddetle kınıyorum.