Gazeteci Yılmaz'dan seccade yorumu: Seccadeyi, ayakkabıyla basmak mı daha çok kirletir çocuklarını bile yolsuzluklarına alet edenin alnının değmesi mi?

Mehmet Yılmaz, bugünkü yazısında, seccade hediye edilen Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın, "Birileri seccadelerin üzerine ayakkabılarıyla basabilir çünkü bunlar, Pensilvanya’dan alıyorlar talimatı. Onlara göre meşrudur, yapabilirler. Bu seccade ayakkabılarla basmak için değil ha. İnşallah 15 Mayıs’ta şükür namazını bu seccadede kılabiliriz.” ifadelerini, "Dinin, en açık ve çok da kaba bir şekilde siyasete alet edilmesi bu. Diyanet İşleri’nin 'seccadenin kutsiyeti yok' açıklaması bile buna engel olmayacak ve 14 Mayıs’a kadar bunu değişik vesilelerle dinleyeceğiz." sözleriyle değerlendirdi.

Yılmaz, yazısını şöyle sürdürdü:

Bu toplumun önemli bir bölümü bir süredir en temel ahlaki sınırlarını kaybetti.

Bu toplum için mesela yalan söylemek, yalan söyleyerek birilerini kandırıp siyasi avantaj elde etmek ahlaki bir sorun gibi görünmüyor. Yalancılığı bir ahlaki sorun olarak görmeyenlerin olduğu bir ülkede, yalanı siyasetin önemli bir aracı haline getireni mi eleştirmeliyiz, bunu onaylayanı mı?

Yalancılığı bir ahlaki sorun olarak görmeyenlerin olduğu bir ülkede, yalanı siyasetin önemli bir aracı haline getireni mi eleştirmeliyiz, bunu onaylayanı mı?

“Çalıyor ama çalışıyor” bir propaganda silahı olduysa, hangisi daha ayıp? Çalmak mı, bir gerekçe yaratıp çalanı aklamak mı?

Bir seccadeyi hangisi daha çok kirletir: Ayakkabı ile basmak mı, çocuklarıyla beraber yolsuzluk yapan, çocuklarını bile yolsuzluklarına alet eden bir kişinin alnının o seccadeye değmesi mi?

Dillerinden “Türk aile değerleri, kadının iffeti” gibi kavramları düşürmüyorlar ama bir an düşünelim:

Hangi kadın iffetli sayılmalıdır: Evin bir odası, bir dolabı deste deste paralarla dolarken “bey bu para helal mi, haram parayı evime sokma, çocuklarımın kursağından geçirme” diyen mi, hiçbir şey olmamış gibi koluna Hermes çantayı takıp gezen mi?

Yazının tamamını okumak için tıklayın.