Tarım ve Orman Bakanlığı Gıda İmha ve Geri Çağırma Verilerini Neden Gizliyor?
Gıda alanında izlenebilirlik sistemi çalışmıyor. Geri çağırma sistemi işlemiyor. İmha uygulamalarıysa giderek daha şüpheli hâle geliyor. Gıda işletmelerinin büyük kısmında gıda mühendisleri bulunmuyor. Bunun tek nedeni var: AKP’nin izlediği gıda politikaları.
Gıdaların üretimden soframıza gelene kadar nerede, kim tarafından, hangi hammaddelerle, hangi koşullarda üretildiği, işlendiği ve satıldığı yasal olarak kayıt altına alınmak zorunda. Bir kargo paketinin yolculuğunu nasıl adım adım izleyebiliyorsak, bizler de gıdanın izini sürebilmeliyiz.
Gıdada sağlığımıza etki edecek bir bakteri bulaşı, yabancı madde, yanlış etiketleme gibi hayati bir sorun tespit edildiğinde, bu gıdanın nerelerde bulunduğu saptanmalı ve derhal geri çağırılmalı. Nasıl ki milyonlarca araç üreten firmalar arıza tespit ettiğinde tek tek tüm alıcılarla iletişime geçip geri çağırma yapıyorsa, biz de aynı özeni gıdada görmek zorundayız.
Gıda işletmeleri bu sistemi düzenli tatbikatlarla test etmeli. Türkiye’de bu sistemler işlemiyor. Gıda işletmelerinin %85’inde gıda mühendisi çalıştırma zorunluluğu yok. Bu yüzden üretim kaydı tutulmuyor. Hammadde takip edilmiyor, ürünlerin nereye gittiği bilinmiyor.
Zorunlu tutulan işletmelerin çoğundaysa sistem sadece kağıt üzerinde var. Sermayedarlar yalnızca kâra odaklanıyor. Gereken gıda mühendisi sayısının çok altında istihdam var, üretimin hızına yetişilemiyor. Hammadde değişimleri izlenemiyor. Hatta bazı üretimler, gıda mühendisinden habersiz gerçekleştiriliyor.
Tarım ve Orman Bakanlığı bir sağlık riski tespit ettiğinde, bizi o işletmenin inisiyatifine bırakıyor. Geri çağırma sürecini başlatmasını ve sonucunu bildirmesini istiyor ama kendisi süreci anlık takip etmiyor, çağırılan ürünleri fiziken görmüyor. Çünkü ortada bir sistem yok.
İmha Süreci Nasıl Şüpheli Hale Geliyor?
Sağlığımıza zarar verecek gıdaların imhası gerekir. Bu işlem, belirlenen sahalarda, belirli yöntemlerle ve kolluk denetiminde gerçekleştirilmelidir. Ancak izlenebilirlik ve geri çağırma sistemi çalışmadığı için, imha süreci de şüpheli hale geliyor.
İmha edilecek gıdaları tespit etmekte zorlanıyoruz. Süreci yürütmesi gereken personel iş yükünden dolayı sürece dahil olamıyor. Ne kadar gıdanın imha edileceği net belirlenemiyor. Her şey yine sadece belgeler üzerinde kalıyor.
Tarım ve Orman Bakanlığı, yıl içinde ve yıl sonunda yaptığı şov ve PR çalışmalarında sadece denetim sayılarını değil, karar verdiği geri çağırmalar ve imha edilen gıdaların miktarlarını da açıklamalı. Ki o PR çalışmalarının bir anlamı olsun.
