Üç Renk: Kırmızı.
Dünyanın en güzel üçlemesinin son şarkısı
Yargıç Joseph Kern’ün evinin önünde aniden başlayan sert rüzgar..
Bize bir ipucu vermek içindir.
Yargıç Shakespeare’in Fırtına’sındaki Prospero gibidir.
İki eser de ustalarının son eseridir
Her iki yaşlı karakter de yaratcısının birer temsili gibidir
Kieslowski’nin son filmi Shakespeare’in son oyununa bir çok gönderme yapar.
Kern’ün sapa bir yerdeki evi bir ada gibidir.
Kitapları ve dinleme ekipmanıyla çalışma ortamı, Prospero’nun kütüphanesini andırır. Hem filmde hem de oyunda genç aşıklar, gemi kazaları, fırtınalar, “sihirli” güçler ve bağ kurup, hayata karışarak kurtuluş gibi temalar mevcuttur.
Yargıç , Prospero gibi Tanrı’yı oynamaktadır.
Hayata küsmüş, yaşadığı acı ve terk edilmişlik ve yarım kalmış aşkının getirdiği hayal kırıklığı sonucunda insanlığa olan inancını yitirmiş halde, kendini yalıtmış, insanların kaotik, karmaşık hayatlarını yargılamadan veya duygusal bir tepki vermeden basitçe izlemeyi tercih etmiştir.
Ne var ki, hayatların nasıl kesiştiği ve birbirini etkilediği üzerine , gözetleme ekipmanı sayesinde edindiği ayrıntılı bilgisi, tanrısal bir gücü ona bahşetmiştir.
Ancak Valentine onun yüreğine dokunduğunda , gençlik aşkının hatıralarını canlandırdığında ve neredeyse bütünüyle diğerkam davranışlarıyla ona ilham olduğunda, mesafeli ve röntgenci pozisyonunu terk etmeye, ilişkilerindeki düğüm olmuş bağları çözerek insanların hayatına müdahale etmeye karar verir.
Ve bir kez daha eyleyen, duygulu ve sorumluluk alan bir insan olarak, geçmişinin hatalarını ve hayal kırıklıklarını kabullenmeyi öğrenip bunları bir kenara koyarak yeniden doğacaktır.