'Bizi Hatırla!'

Başlık Çağan Irmak’ın “Bizi Hatırla” filminden çalındı! Kimi hatırlamalıyız? Filmi izleyip siz karar verin…

Öncelikle sinema eleştirmeni değilim, ama iyi bir sinema izleyicisi olduğum söylenir! Çünkü kısa notlar alır, beynime yazar, bazı sahneleri ve sözleri kendi kendime yineler, önce yakınlarıma, sonra da derslerde öğrencilerime anlatırım.

Bir tiyatro tarihi hocası olarak şunun altını özellikle ve övünerek çizmeliyim! Alt yapı olunca, hele de tiyatro eğitimi alınınca karakterler filme başka bir boyut katıyor. Deyim yerindeyse bu sanatçılar sizi avucuna alıp, konuyu sürüklüyor, izleyiciyi düşündürüyor.

Baba rolünde Altan Erkekli, hepimizin çocukluk ve gençlik yıllarına damgasını vuran kasaba terzisi rolünde harikalar yaratıyor. Kendine kumaşlardan makaslara, renkli makaralardan prova mankenine uzanan bir dünya kurmuş. Sumru Yavrucuk, tam anlamıyla anaç bir komşu, duygusal, uzaktan uzağa âşık, anlayışlı, özverili, işi gereği de iyi bir yemek ustası.

Tolga Tekin, son yıllarda yıldızı parlayan aktörlerden! Büyük kentte yaşayan insanların sorunlarını, iş dünyasının çarklarını, iletişimsizliğin sonuçlarını, ödettiği faturaları iyi bilen bir yönetici profili, iç hesaplaşmaların vicdani yarasını hisseden bir oğul portresi çiziyor.

Ev işlerinden sorumlu yardımcı rolünde Binnur Kaya, giysisiyle, yöresel dile hâkimiyetiyle, duruşu ve sıcak davranışlarıyla Anadolu kadınının hakkını veriyor.

Özetle rollerinin üstesinden başarıyla gelen oyuncu kadrosuyla “Bizi Hatırla”; Derdi olan, dili olan, hikâyesi olan ve estirdiği rüzgârla sizi alıp kendi iç dünyanıza götüren, sık sık derin ahlar çektiren, keşke dedirten, gözyaşlarına boğan bir aile filmi.

Ben çocukluk ve gençlik yıllarımızı birlikte geçirdiğim bir yakınımla izledim filmi. Bu kâğıt kıtlığında bazen sesli sedalı, bazen için için ağlayıp dururken bayağı masraf ettik desem yeridir! İzlerken çok az güldüm, çok düşündüm, çok çok duygulandım.

Film boyunca; çocukluğunuz, gençliğiniz, ergenliğiniz, iş hayatınız, aile ilişkileriniz, feda ettikleriniz, erteledikleriniz, unutmadıklarınız, konuştuklarınız, konuşamadıklarınız, artık söyleyemeyecekleriniz gelip önünüze dikiliyor…

Özetle; Bazıları tam bir Çağan Irmak klasiği dese de! Yer yer masalımsı ögelerle, yer yer aşkın büyüsüyle, yer yer artık unutulmaya yüz tutmuş mahalle dostluğu ve vefasıyla (artık yerine mahalle baskı var ya!) bende derin izler bıraktı derim...

Kadro iyi, çekim mükemmel, manzaralar harika, çocuk oyuncular iyi seçilmiş, imza Çağan Irmak olunca ortaya, insanı yüreğinden yakalayan ve iç sorgulamaya iten bir film çıkmış derim. İki saat boyunca bizlere tuttuğu o aynada güldük, düşündük, kendimizi, geçmişimizi, çevremizi bir kez daha tanıdık derim.

Sonra da görülmeye değer der noktayı koyarım. Gerisi size kalmış. İyi seyirler…