Limonluktaki yangın ve biz

KAYDA GEÇSİN Asıl yangın yüreklerde , kalbimizi sardı alevler . Ve bu yangının dumanı kafamızda, hiç bir şeyi doğru göremiyoruz artık . Yoksa Cayır...

KAYDA GEÇSİN

Asıl yangın yüreklerde , kalbimizi sardı alevler .

Ve bu yangının dumanı kafamızda, hiç bir şeyi doğru göremiyoruz artık .

Yoksa Cayır cayır yanarken ğlke , halkın feryad figanı bir kenara itilip

Koyundan , jipinden sanki bilinmiyor gibi yangın yerini göstererek uçak isteyeni kahraman ilan eder miydi aklıbaşında bildiklerimiz ,

Eğlenmeyi yiyip içme,

Gülme, güldürmeyi en vulgar (kaba) kategoride mizah diye dayatan kafa geri dönüyor diyemem hiç gitmedi ve her boktan çıkmaya doymuyor , Wagner ne ki !

Yangının dumanı gözlerimizde , göremiyoruz , seçemiyoruz.

Ciğerlerimiz duman ve hala ;

Evlerini teşhir etmeye dayamayan ünlülere ünsüz zenginlerde katıldı , hepside yıllarca antikacı, eskicilerden ‘Obje’ toplamışlar sonuç, birbirinin aynı kalabalık ve stilsizlikte ortak evler, hay sizin zenginliğinize be !

Yoksulundan değil zengininin zenginliğinden , görgüsüzlüğünden utanan bizden başka ülke var mı ,

Alevler alevler alevler, hayvanlar kaçışıyor.

Ateş ve orman bir araya gelince ,

bu aşktan küller , acılar kalır geriye .

Ama sonra kendini onarırmış ormanlar, yeter ki dokunmayın , rahat bırakın .

Ateş,

Su

ve iktidar

Zenginiyle, politikacısıyla , sanatkarım diye adı çıkaranı ve medyasıyla , çok merhametsiz .

Duman çok göremedik.

Yangın ve yaşamın ikiside oksijensiz olmuyor , iki zıt aynı şeye muhtaç .

Biz ateşiz , onlar yaşam , en arsızından .

Biz küller, onlar öldüren duman.

Dostukların , vatanseverlik, iyiliklerin yangın yerine dönmüşüymüş menfaatler, siyaset , ve para

bu alevlerde çok iyi anladık ciğerlerimiz sökülürken .

Hırslar ateşledi yangını inkara luzum yok .

Yangın çektiğimiz acıları aydınlatsın bari , ateşin aydınlığında gerçekleri görelim artık görelim , görelim, hep görelim aydınlıklarda.

Ateşi yakan insan söndürmesini bilmez mi, yoksa yakar mıydı , nasıl oldu da hala söndüremedik , hala mı yeterince yanmadık .

Konuşmaktan yorulmadılar kalemi laf yapan boş köşeler .

Medyasever siyasetçiler kendilerini yakarken , ormanlar tutuştu .

Bilim ve ilim çok iyi durumda hemen herkes sosyolog fabrikasını mı açtılar nedir ,

Dr. , prof olmayan kalmadı bir Abdüllatif Şener hale Doçent ki aralarında akademisyen olan oydu !

Adı birbirine karşı iki ittifak konulmuş olan bir koalisyon bu ateş, duman, is ve yangın , ölüm bu .

Büyük Şair Edip Cansever’in

Limonluktaki Yangın şiirindeki ;

‘Kimsesiz atlıkarınca’,

‘utangaç’, ‘kimseye bir şey söyleyemeyen’

16 yaşında üvey annesi tarafından istismar edilen o çocuğun ta kendisiyiz biz .

Sonunda çocuk şöyle der :

‘O günden sonradır ki iyi tanıdım ben kanı.

Bir gece uykudaydı bütün konak
Gizlice bahçeye çıktım
Yaralı bir hayvan gibi sürünerekten
Sokuldum limonluğa usul usul
Döktüm bir şişe gazı ve limonluğu yaktım.’ Şiiri, yangınları Kayda Geçelim Efendim necefugurlu@gmail.com