Gezide Unutulmayan Gazeteciler Medya İbişleri Art Acevedo

Bize haber verebilmek için sahada risk alan gazetecilik bir suç değildir. Ancak son yıllarda dünyada koltuklarında oturan, sadece kokteyllerde ayakta...

Bize haber verebilmek için sahada risk alan gazetecilik bir suç değildir.

Ancak son yıllarda dünyada koltuklarında oturan, sadece kokteyllerde ayakta duran bir gazeteciliğin dışında kalanlara en hafifinden hatırlanmama cezası verildiğini üzülerek görüyorum.

Gezi anma, anımsamalarında yeterince onlardan bahsedilmemesi beni üzdü. Eğer onlar olmasaydı Gezi'den haberimiz olmayabilirdi. Medya bize hayvanat bahçelerini gezdiriyor, kuşları anlatıyor olabilirdi. Şüphesiz diğer cesur gazetecilerimiz yanında en başta yeni kurulan bir kanalın imkansızlıklarını zeka, enerji, gazetecilikleriyle kapatarak sokak aralarının birinden öbürüne kovalanmak pahasına bize haber veren Barış Yarkadaş, Makbule Cengiz, Halk TV, yönetici Hakan Aygün geliyor. Elbette medyanın gerçekler vadisinde kayda geçtiler, ben bu yıl anmalarda daha fazla yer almalarını beklerdim. Takma isimle gazetecilik yapıp, ki bazı hallerde korunmak için olabilir ama gerçek ismiyle resmi kuruluş yönetiminde yer alan, her tarakta bezi olana ‘gazeteci’ denilen bir medyada bu işler şaşırtmıyor ama artık durması gerekir.

Bu gibi olaylar ortaya çıktığında gereği yapılmaz mı, nedir vazgeçilmezlikleri?

Gerçek gazetecilerin örtbas edilmesi, kimler tarafından, en çok da güya ‘meslektaşları’ tarafından, basit bir kıskançlık değil kökünü dışarıdan alan bir model ama iflas etmiş bir model.

ABD’de Houston Polis Şefi Art Acevedo, bu tür gazeteciliğin sonunu hem de ABD başkanı üzerinden şu cümlesiyle anons etti; "Şimdi lidere ihtiyaç var, başkan gibi davranmak zamanı, The Apprentice programındaki gibi değil. Burası Hollywood değil, gerçek hayat ve gerçek hayatlar riskte. Amerikan halkının polise katılıp el ele birlikte durmasını istiyorum"

El ele birlikte karşı durulacak olanlar halkın algısıyla oynayıp memleket idareye kalkanlar, bu çeteye teslim siyasetçiler ayrı konu. Bu medya ibişleri tam bir fiyaskoya imza attılar dünya çapında, medya cambazlarına kapak olsun bu sözler.

Check ve balans sitemleri, verimlilik denetimleri, görevini kendi ismiyle yapan gazetecilerle kontrolü elde tutmak mümkün.

Bizde de kontrolü elde tutmada hiç fena değildir devlet, yalnız maalesef kumaş yırtılıyor. Medya entelektüel birikimi uzun süre medya madrabazlarının elinde kaldığından ve yetersiz olduklarından anlamıyorlar. Geçenlerde büyümüş de küçülmüş can çocuk haberlerde şiir okudu. Şiirin içindeki ‘Harmani’ kelimesini söyleyemedi, Armani’nin başına ‘H’ harfi konmuşunu telaffuz edip şiirin içine etti. Çakma ödül haberi verirken gözleri doluyor, bu en saf, temiz ve salak olanı ama kontrol çok önemli. Dağ gibi sorunlar iktidar kim olursa olsun bizleri beklerken en zeki, en iyi eğitimli, en cesur, en yetenekli en dürüstlere ihtiyaç var. Dünyayı şarap kadehlerinde anlamaya çalışan, keyifle içilecek bir kadeh içkinin içine olmadık misyonlar yükleyen hıyarla yobaz düşüncenin zaten farkı yok. Nitekim pek anlaştılar ki hala konuşuyor. Şimdi gerçek gazetecilere sahip çıkma zamanı, değişimde yeni sistemde yer almaya hazır fırsatçı eskilerden onları korumalıyız.